Eerder deze maand ben ik voor het eerst vader geworden van onze zoon Jesse. Een geweldige ervaring en er gaat van alles door je heen. Zo kwetsbaar, maar toch zo volmaakt. De wereld ligt aan zijn voeten en aan ons als ouders om hem daar zo goed mogelijk voor klaar te stomen. Een uitdaging? Zeker, maar een die we net als vele andere kersverse ouders met vertrouwen tegemoet zien.
Zo’n kleintje zet je wel aan het denken; hoe gaat de wereld ervan morgen uit zien? Wat verandert er, wat niet? En natuurlijk ook vanuit mijn werkveld; hoe gaat zijn onderwijs er uit zien?
We zien nu al drastische veranderingen door het Corona-virus; mensen moeten thuis werken en scholen zijn dicht met als gevolg dat organisaties in allerijl op zoek zijn naar snelle, eenvoudige oplossingen waardoor men thuis toch door kan met samenwerken, leren en vergaderen. Organisaties die al veel op afstand deden hebben hier een voordeel, andere organisaties met name in het onderwijs lijken nu wakker geschud te zijn.
Door de urgentie schakelt men nu snel. Het gevolg is dat de gevonden oplossingen zeker niet allemaal kwalitatief goed zijn. Het zoeken naar een passende oplossing heeft namelijk tijd nodig, omdat deze moet aansluiten aan de leerbehoefte van de doelgroep, prettig moet zijn om mee te werken en effectief moet zijn.
En wat als nu deze moeilijke periode rondom het Corona-virus voorbij is? Wat doen we dan met alle in haast gevonden oplossingen? Houden we die in stand? Gaan we weer naar ‘business as usual’? Of gaan we nu ons onderwijs echt toekomstbestendig maken?
Ik suggereer niet dat leren op afstand het klassikale onderwijs dient te vervangen. Al denk ik wel dat goede oplossingen voor leren op afstand zeker een meerwaarde kunnen hebben voor het onderwijs zoals we het kennen. De technologie is er, de kennis is er, NU is er de noodzaak, maar is er ook de wil voor de lange termijn om ons onderwijs sterker, flexibeler en toegankelijker te maken? Want dat zijn de voordelen van goede leeroplossingen voor leren op afstand.
Hoe het onderwijs er over een paar maanden of jaren uitziet blijft moeilijk te voorspellen. Wel denk ik dat door de huidige ontwikkelingen digitalisering en de mogelijkheden om op afstand te leren een boost krijgen en dat dergelijke oplossingen steeds meer normaal gaan worden.
Mijn verwachting is ook dat Jesse in de toekomst wat minder op school en meer thuis is om dingen te leren. En dat is ook mogelijk, omdat papa en mama veel vanuit thuis kunnen werken dankzij allerlei slimme technologieën. Colleges volgen gebeurt over een jaar of 10, 15 nauwelijks meer in een collegezaal, denk ik.